بررسی ترکیب بهینه سینبیوتیکی بین باکتری پروبیوتیکی Pediococcus acidilactici و پربیوتیکهای اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید
عنوان مقاله: بررسی ترکیب بهینه سینبیوتیکی بین باکتری پروبیوتیکی Pediococcus acidilactici و پربیوتیکهای اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید
شناسه ملی مقاله: JR_BJM-1-3_002
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_BJM-1-3_002
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید حسین حسینی فر - استادیار شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
علیرضا میرواقفی - دانشیار شیلات، دانشگاه تهران، ایران
محمد علی آموزگار - دانشیار میکروبیولوژی، دانشگاه تهران، ایران،
دانیل مریفیلد - استادیار تغذیه آبزیان، دانشگاه پلیموس، انگلستان
خلاصه مقاله:
سید حسین حسینی فر - استادیار شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران
علیرضا میرواقفی - دانشیار شیلات، دانشگاه تهران، ایران
محمد علی آموزگار - دانشیار میکروبیولوژی، دانشگاه تهران، ایران،
دانیل مریفیلد - استادیار تغذیه آبزیان، دانشگاه پلیموس، انگلستان
مقدمه:استفاده همزمان گونههای پروبیوتیکی به همراه پربیوتیکهای مناسب (سینبیوتیک) به عنوان سوبسترا برای افزایش غالبیت و رشد پایدار باکتریهای پروبیوتیکی، به علت ناتوانی گونههای پروبیوتیکی برای تشکیل کلونی پایدار و حفظ غالبیت در میکروبیوتای رودهای آبزیان پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، بررسی ترکیبهای مختلف سینبیوتیکی باکتری پروبیوتیکی Pediococcusacidilactici با پربیوتیکهای اینولین، الیگوفروکتوز، زایلوالیگوساکارید به منظور معرفی بهترین ترکیب سینبیوتیکی بود. مواد و روشها: باکتری P. acidilactici در محیطهای حاوی پربیوتیکهای اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید رشد داده شد. میزان رشد باکتریها و اسیدیته نهایی محیط تحت شرایط کشت بی هوازی بررسی شد. بهعلاوه تعیین کمی مقادیر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (بوتریک، پروپیونیک و استیک اسید) تولید شده در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان رشد باکتری P. acidilactici در ترکیب سینبیوتیکی با زایلوالیگوساکارید بهطور معنیداری بیشتر از سایر تیمارهای سینبیوتیکی و تیمار شاهد فاقد پربیوتیک بود (P value <0.05). سایر تیمارها تفاوت معنیداری از نظر رشد باکتری نداشتند (P value >0.05). همچنین اسیدیته نهایی محیط نیز در تیمار P.acidilactici با زایلوالیگوساکارید کاهش معنیداری در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد (P value <0.05). بیشترین و کمترین اسید چرب زنجیره کوتاه تولیدی در همه تیمارهای سینبیوتیکی به ترتیب پروپیونیک و استیک اسید بودند. اگرچه مقادیر تولید شده استیک و پروپیوتیک اسید تفاوت معنیداری بین تیمارهای سینبیوتیکی نشان نداد (P value > 0.05)، بیشترین میزان بوتریک اسید تولید شده مربوط به تیمار P. acidilactici با زایلو الیگوساکارید بود که اختلاف معنیداری با سایر تیمارها داشت (P value <0.05). بحث و نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده همزمان از باکتری پروبیوتیکی P. acidilactici و زایلوالیگوساکارید، میتواند به عنوان ترکیب سین بیوتیکی برای آبزیان بهینه مطرح باشد.
کلمات کلیدی: پروبیوتیک, P. acidilactici, سینبیوتیک, رشد, اسید چرب زنجیره کوتاه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1145405/