بهینه سازی تولید، خالص‏سازی و شناسایی پلی گالاکتوروناز از قارچ عامل بیماری ساق سیاه لوبیا

  مقدمه: در این مطالعه، تولید یک پلی گالاکتوروناز از قارچ بومی عامل بیماری ساق سیاه لوبیا، فعال در اسیدیته 3 و مناسب برای استفاده در صنایع آب میوه‏گیری بررسی شد. اشکال مناسب کربن، نیتروژن و فسفر شناسایی و برای تولید بهینه آنزیم به کار گرفته شد .   مواد و روش ‏‏ ها: قارچ عامل بیماری ساق سیاه لوبیا در محیط تولید کشت شد. سکروتوم قارچی جدا شد و از آن پلی­گالاکتوروناز به کمک کروماتوگرافی ستونی به خلوص نسبی رسید. فعالیت بیوشیمیایی آنزیم و سکروتوم هر دو به روش کالریمتری تحلیل شد. تولید پلی­گالاکتوروناز با تغییر در محتوی محیط کشت، اسیدیته و دما از طریق آزمایشات فاکتوریل ناقص موسوم به تاگوچی بهینه شد. سینتیک آنزیمی و پایداری دمایی و اسیدیته آزمایش شد .   نتایج: گستره ای از قندها به غیر از گلوکز و کیتین تولید را افزایش دادند. سولفات آمونیوم و پپتون نشان دادند که منابع مناسب ازتی هستند. در بین منابع فسفاتی، دی پتاسیم هیدروژن فسفات بیش‏ترین تأثیر را نشان داد. تحلیل به کمک روش آرایه­های متعامد تاگوچی نشان داد که اسیدیته، دما، آمونیوم سولفات و عناصر میکرو اثر معنی داری در تولید پلی گالاکتوروناز داشتند. به علاوه، مقایسات میانگین گویای این بود که حالت بهینه تولید در اسیدیته 6، دمای 35 درجه سانتی‏گراد، 2 گرم در لیتر آمونیوم سولفات و 2 میلی ‏ گرم در لیتر عناصر میکرو به دست آمد .   بحث و نتیجه ‏ گیری: آنزیم خالص شده، وزن مولکولی برابر 70 کیلو دالتون داشت که بیش‏ترین فعالیت خود را در اسیدیته 3 و دمای 30 درجه سانتی ‏ گراد نشان می داد. در بین کاتیون های مورد آزمون، آهن دو ظرفیتی فعالیت آنزیم را تا 2 برابر افزایش داد ولی عصاره قارچی پاسخ متفاوتی نشان داد .

Keywords:

قارچ ساق سیاه لوبیا , پلی گالاکنوروناز , صنایع آب میوه‏گیری , روش متعامد تاگوچی , خالص‏سازی و شناسایی