شناسایی ژن متالوبتالاکتاماز blaSPM-1 در سویه های مقاوم به ایمیپنم سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران بستری بیمارستان های شهر اصفهان
عنوان مقاله: شناسایی ژن متالوبتالاکتاماز blaSPM-1 در سویه های مقاوم به ایمیپنم سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران بستری بیمارستان های شهر اصفهان
شناسه ملی مقاله: JR_BJM-4-13_015
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_BJM-4-13_015
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
منصور صدیقی - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
حاجیه قاسمیان صفایی - دانشیار میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
حمید واعظ - دانشجوی دکتری میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
محسن موقوفه ای - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
شیما هادی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
گلفام عریان - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروب شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
جمشید فقری - دانشیار میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
خلاصه مقاله:
منصور صدیقی - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
حاجیه قاسمیان صفایی - دانشیار میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
حمید واعظ - دانشجوی دکتری میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
محسن موقوفه ای - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
شیما هادی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
گلفام عریان - دانشجوی کارشناسی ارشد میکروب شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
جمشید فقری - دانشیار میکروبشناسی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران
مقدمه: سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب است که باعث بروز مشکلات جدی به خصوص در افراد دچار نقص ایمنی میشود. به تازگی، مقاومت به واسطه آنزیمهای متالوبتالاکتاماز (MBLs) در این باکتری باعث اختلال در درمان عفونتهای ناشی از آن شده است. خانواده ژنهای متالوبتالاکتاماز از جمله blaSPM-1 باعث ایجاد مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکهای بتالاکتام به ویژه کارباپنمها (مانند ایمیپنم) شده و با شیوع بالایی در سراسر جهان گزارش شدهاند. هدف از این مطالعه، تشخیص ژن blaSPM-1 در سویههای سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به ایمیپنم جدا شده از بیماران بستری در بیمارستانهای شهر اصفهان است. مواد و روشها: در این مطالعه، 252 نمونه از عفونتهای مختلف بیمارستانی جدا شد. سویههای سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از آزمونهای بیوشیمیایی شناسایی شدند. برای تعیین الگوی مقاومت باکتری از روش دیسک دیفیوژن (کربی- بائر) استفاده شد. کمترین غلظت مهار کنندگی (MIC) ایمیپنم در سویههای مقاوم به روش E-testبررسی شد. برای شناسایی MBL از روش دیسک ترکیبی استفاده شد. درنهایت، وجود ژن متالوبتالاکتاماز blaSPM-1 با روش PCR بررسی شد. نتایج: در کل، 106 سویه سودوموناس آئروژینوزا جداسازی شد. در این میان، 62 (5/58 درصد) از سویهها به ایمیپنم مقاومت نشان دادند. میزان MIC ایمیپنم در تمامی سویههای مقاوم به ایمیپنم بالاتر یا مساوی 32 میکروگرم بر میلیلیتر بود. 26 (48 درصد) از سویههای مقاوم به ایمیپنم تولید کننده MBL بودند. ژنblaSPM-1 در هیچکدام از این سویهها شناسایی نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که میزان مقاومت به ایمیپنم ناشی از تولید MBL در سویههای سودوموناس آئروژینوزا به طور چشمگیری افزایش یافته است. تشخیص سریع و کنترل عفونت اولیه بهترین استراتژی ضدمیکروبی برای مقابله با این ارگانیسمهاست. هیچ یک از سویههای تولید کننده MBL در این مطالعه حامل ژن blaSPM-1 نبودند. بنابراین، ژنهای دیگری خانواده MBLs باید بررسی شوند.
کلمات کلیدی: سودوموناس آئروژینوزا, ایمیپنم, متالوبتالاکتاماز, BlaSPM-1
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1145505/