محمد حسین خدابخش - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند (نویسنده مسیول)
پرویز نوروزی ثانی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند
کریم حسین زاده دلیر - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه ازاد اسلامی واحد مرند

هدف اصلی این تحقیق بررسی میزان برخورداری از شاخص‌های رشد هوشمند در سطح مناطق شهر تبریز است تا با شناسایی کمبودها و نابرابریها در سطح شهر، مدیریت شهری را در برنامه ریزی آینده و ارائه خدمات عمومی برای کاهش اثرات مضر رشد پراکنده شهری از جمله ترافیک، آلودگی و کاهش بی‌عدالتی‌ها و افزایش برخورداری شهروندان در شهر کمک نماید. برای رتبه بندی مناطق تبریز از لحاظ برخورداری شاخص‌های رشد هوشمند شهری با بهره‌گیری از مدل تصمصیم‌گیری چند معیاره تاپسیس و استفاده از مدل وزن‌دهی آنتروپی شانون به تحلیل ساختار فضایی مناطق مختلف شهر تبریز در پنج معیار کلی جمعتی، مسکن، کالبدی و خدماتی، زیست محیطی و دسترسی، جمعا 71 معیار، پرداخته شده است. نتایج نشان داد در شاخص تلفیقی رشد هوشمند، مناطق 9 و 2، به ترتیب با مقدار تاپسیس 23/0 و 13/0 رتبه اول و دوم و مناطق 3 و 1 با مقدار 065/0 و 064/0 در رتبه‌های آخر از شاخص های رشد هوشمند قرار می‌گیرند. همچنین اختلاف زیادی میان مناطق تبریز در هریک از پارامترهای مورد بررسی از قبیل اشتغال زنان، نوع سکونت، سرانه خدمات و ... وجود داشته و مناطق شهری جدید نسبت به مناطق قدیمی از رتبه بهتری برخوردار هستند

رشد هوشمند, رشد پراکنده, تصمصیم‌گیری چند معیاره تاپسیس, شهر تبریز