جایگاه روش تفسیر علمی در روایات امام صادق (ع)
عنوان مقاله: جایگاه روش تفسیر علمی در روایات امام صادق (ع)
شناسه ملی مقاله: JR_MIUQU-14-26_001
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_MIUQU-14-26_001
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
محسن رفیعی - استادیار دانشگاه فرهنگیان گروه آموزشی معارف اسلامی پردیس آیتالله طالقانی
معصومه شریفی - استادیار دانشگاه فرهنگیان گروه آموزشی معارف اسلامی پردیس حضرت معصومه
معصومه حافظی - استادیار دانشگاه فرهنگیان گروه آموزشی معارف اسلامی پردیس حضرت معصومه
خلاصه مقاله:
محسن رفیعی - استادیار دانشگاه فرهنگیان گروه آموزشی معارف اسلامی پردیس آیتالله طالقانی
معصومه شریفی - استادیار دانشگاه فرهنگیان گروه آموزشی معارف اسلامی پردیس حضرت معصومه
معصومه حافظی - استادیار دانشگاه فرهنگیان گروه آموزشی معارف اسلامی پردیس حضرت معصومه
«روش تفسیر علمی»، در کنار سایر روشها ـ همچون «تفسیر قرآن به قرآن»، «تفسیر قرآن به سنّت» و «تفسیر عقلی» ـ ازجمله روشهای تفسیر قرآن است که از جایگاهی ویژه برخوردار است. روش تفسیر علمی، عبارت است از روشی که مفسّر تلاش میکند با بهرهگیری و استخدام علوم اطمینانآور تجربی ـ بهعنوان منبعی خاص، در کنار سایر منابع ـ به فهم بهتر و بیشتر اشارات عملی آیات قرآن بپردازد؛ بهگونهای که همه معیارها و شرایط یک تفسیر صحیح رعایت شود و هیچگونه تحمیل و یا استخراجی در تفسیر به وجود نیاید. با بررسی روایات تفسیریِ برجایمانده از امام صادقj پدیدار گشت که آن حضرت، برای «علم» ـ عموماً ـ و یافتههای قطعیِ «علوم تجربی» ـ خصوصاً ـ جایگاهی ویژه قائل بوده و از روش تفسیر علمی در کنار سایر روشهای تفسیری، برای فهمِ بهتر و بیشتر اشارات علمی آیات قرآن بهرهگیری نموده است. یافتههای پژوهش نشان داد، گونههای تفسیر علمی امام صادقj، گسترهای متنوع دارد که برخی از آنها عبارت است از: حرکت زمین، جاذبه عمومی در هستی، کروی بودن زمین، نقشهای باد، زوجیت در گیاهان و همه اجزای هستی، سفارش به خوردن خوراکیهای حلال، فلسفه تحریم برخی از خوراکیها.
کلمات کلیدی: قرآن, امام صادق(ع), روایات تفسیری, روش تفسیر علمی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1146047/