تمدن نوین اخلاقی بر محور تبدل فقاهت سیاسی با رویکردی بر آراء امام خمینی (ره)

حاکمیت اسلامی در عصر اخیر خواستار بازسازی چهره سیاسی خود در قالب عرضه تمدن نوین اسلامی به ملل و آحاد می­باشد . این جریان که در قالب حاکمیت دینی بر رفتار سیاسی جلوه نموده است به دلیل عدم پشتوانه سازی مناسب جریان فقاهت به توفیقی مستلزم شأن خود فائق نیامده است . بسترسازی نامتوازن تحت اشراف ظنون خاصّه حواله­ای جز گسست پیوندهای حاکمیتی و اجتماعی را در پی نداشته است . از این رو با توسعه این دیدگاه تطابق اصل کاربست تظنّن عقلائیه و بهره­گیری از خرد جمعی در جهت شکل­گیری جامعه­ای آرمانی ظهور می­یابد . این پژوهش با بهره­گیری از نظریات امام خمینی در باب اسلام تمدن ساز بر آن است که ، تمدن نوین اخلاقی که مثبت رویکردی جدید در پیش پای حاکمیت فقهی می­باشد با بهره­ای خاص از اولویت فقه تمدن ساز با عنوان ظن عقلانی اخلاق­مدار به حیاتی متعالی به نام تمدن دست می­یابد و این امر مقصودی است که در این مجال ملزم پنداشته­ شده است که رویکرد جز در سایه پالایش فقه عقلانی و اخلاقی با محوریت آزادی و مدارا استوار نمی­گردد.

Keywords:

تمدن نوین اخلاقی , ظن خاص , آزادی , مدارا , امام خمینی , فقه سیاسی