طراحی الگوی مدیریت استعداد مبتنی بر نهج‌البلاغه

پژوهش حاضر با رویکرد کیفی ‎تحلیل محتوا و با ماهیت اکتشافی و جهت‌گیری کاربردی انجام شده است و از جهت شیوه گردآوری داده‌ها از روش متن‌کاوی استفاده شده است. عمده‌ترین ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، فیش‌برداری است. جامعه آماری در این پژوهش، شامل متون مرتبط با مدیریت استعداد در کل متن نهج‌البلاغه می‌باشد. پس از مطالعۀ نهجالبلاغه، مفاهیم حاصل از آن استخراج و به هر کدام یک کد اختصاص داده شد. سپس مفاهیم مشابه، شناسایی و با ترکیب آنها تم‌های فرعی تدوین شد. سپس براساس تمامی تم‌های فرعی شناسایی شده، دسته‌بندی کلی‌تری انجام گرفت و تم‌های اصلی شناسایی شدند. جهت سنجش میزان اعتبار مؤلفه‌های مدیریت استعداد، پایایی تم‌ها از طریق شاخص تکرارپذیری (توافق بین دو کدگذار) استفاده شد که پایایی محاسبه شده برابر 82/0 و همچنین یافته‌های پژوهش توسط 3 نفر از خبرگان حوزۀ مدیریت بررسی شد و اصلاحات لازم در فرایند تم‌سازی و مفاهیم شناسایی شده، اعمال شد. جهت سنجش اعتبار الگوی ارائه شده، در اختیار 5 تن از خبرگان متخصص در پژوهش کیفی قرار گرفت که پس از اعمال نظرات آنها روایی الگو از نظر خبرگان تأیید شد. یافته‌های حاصل در 25 تم فرعی و 7 تم اصلی با نام‌های انتخاب و انتصاب، بالندگی، ماندگاری، زمینه تأثیرپذیری استعدادها، رسالت و ارزش‌ها، جامعه‌پذیری، جابه‌جایی و عزل، دسته‌بندی گردید.

Keywords:

استعداد , مدیریت استعداد , الگوی مدیریت استعداد , نهج‌البلاغه