سیدمحمدمهدی احمدی - گروه علوم اقتصاد، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حسن لطفی - گروه مدیریت و اقتصاد، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ولی رجبی - گروه مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه امیرکبیر، تهران، ایرن.

هر سرمایه‌گذار همواره به دنبال سبد سرمایه‌گذاری است که با حداقل ریسک، بیشترین عایدی را نصیب او نماید. انحراف معیار بازده دارائی، اندازه ریسک آن دارائی محسوب می­شود. در این پژوهش از رویکرد ارزش در معرض ریسک به عنوان معیار اندازه گیری ریسک در تشکیل پرتفوی بهینه سهام استفاده شده است. با انتخاب یک نمونه آماری متشکل از هفت شرکت فعال در بورس اورق بهادار تهران، ابتدا ماتریس واریانس-کواریانس با روش میانگین متحرک موزون نمائی (EWMA) استخراج و سپس مدل مارکویتز با هدف کاهش ریسک پرتفو در مقابل یک سطح بازده انتظاری محاسبه، و مرز کارای پرتفو بدست آمده است. سپس محدودیت ارزش در معرض ریسک به نمودار مرز کارا افزوده شده، و در ادامه با تحلیل حساسیت ارزش در معرض ریسک به ازای مقادیر مختلف از سطح اطمینان و حداکثر ریسک مورد پذیرش سرمایه‌گذار، نشان دادیم که با رویکرد ارزش در معرض ریسک در تشکیل سبد بهینه سهام، ممکن است مرز کارای مدل مارکویتز تغییر نکند، یا محدود شود، یا به یک نقطه تبدیل شود و یا حتی از بین برود.

ارزش در معرض ریسک(var), میانگین متحرک موزون نمائی (EWMA), مدل مارکویتز, پورتفوی سهام