کیانا محمودیان - دانشجوی کارشناسی مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیر کبیر
اندیشه محمودیان - مدرس مرکز آموزشی علمی- کاربردی شرکت شیمیایی کلران

در بین همه خطرات و حوادث آتش سوزي، منسوجات قابل احتراق بیشترین سهم را درگسترده تر کردن آتش و افزایش خسارات دارند. سلولز موجود در پوشاك به راحتی آتش می گیرد و بیشتر از هر وسیله ي دیگري در منزل یا محل کار مستعد به افروختن است. پارچه ي مقاوم در برابر آتش در کاربرد هاي مختلفی از قبیل سایش کاري صنعتی، لباس براي آتش نشانان یا خلبانان نیروي هوایی، پارچه ي چادر و چتر نجات، پوشاك حرفه اي اتومبیل رانی و غیره براي محافظت از فرد در معرض آتش سوزي و قوس الکتریکی و ... مورد استفاده قرار می گیرد. لباس هاي محافظ بخشی از ایمنی است که از خطرات مرتبط با حرارت ، شعله ، پاشش مایعات داغ و غیره محافظت می کند.( 1) اما لباس محافظ لزوماً باعث نمی شود که پارچه به طور کامل در برابر گرما مقاوم باشد. در این مطالعه ضمن شناخت الیاف مقاوم در برابر گرما ، مکانیسم جلوگیري از انتقال حرارت توسط ساختار این منسوجات بیان می گردد. به طور کلی میزان شعله وري پلیمرها از طریق قابلیت آتش پذیري، روند توزیع شعله و میزان حرارت آزاد شده ارزیابی می شود. نتایج ارزیابی ها نشان می دهد که به منظور افزایش خاصیت کندسوزي پلیمرها و منسوجات، استفاده از ترکیبات متفاوت ضدآتش در کنار یکدیگر ضروري به نظر می رسد. مفهوم هم افزایی به معناي بهینه سازي فرمولاسیون ترکیب ضدآتش و بهبود عملکرد ترکیب دو یا چند ماده ي افزودنی است.

کند کننده، آتش ، پلیمر، الیاف، ایمنی