بررسی تاثیر هورمون های آندروژن در بروز سرطان پستان زنان

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 778

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRHC01_036

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1399

Abstract:

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در جمعیت زنان و دومین عامل مرگ و میر در زنان را به خوداختصاص داده است این سرطان در کشورهای پیشرفته شایع تر از کشورهای در حالرشد است و هدف از این مطالعه تاثیر هورمون های آندروژن در بروز سرطان پستان است. روش جست و جو: تمامی اطلاعات این مطالعه مروری با مراجعه به پایگاه های اطلاعات معتبر علمی sc scholaropous - pubmed-is با جست و جو کلید واژه های سرطان پستان رسپتورآندروژن سطح هورمون های آندروزن ـ استروژن ـ پروژسترون جمع آوری گردید 20 مقاله از این پایگاه ها گرفته شد و سپس مقاله که معیارهای ورود به مقاله اصلی را داشتند مورد بررسی قرار گرفتند یافته ها: سرطان پستان اولین علت مرگ ناشی از سرطان های زنان 40 تا 44 سال است. زنان پس از یائسگی با سطح بالای هورمون های آندروژن در بدن حدود 2 برابر خطر پیشرفت سرطان پستان در مقایسه با زنان سطح هورمون پایین تر دارند. سطح بالای هورمون ها در گردش خون با دیگر عوامل خطر پستان مانند: چاقی بعد از یائسگی و مصرف الکل در ارتباط است. 73 درصد ازتومورها با گرید بدخیمی یک و 66 درصد از تومورها با گرید بدخیمی دو رسپتورآندروژنی AR را بروز دادند و در حالی که در تومورهای گرید سه هیچ مورد از بروز رسپتور را نداشتیم. 74 درصد تومورها با رسپتوراستروژنی مثبت ER و 81 درصد از تومورها با رسپتور پروژسترون PA همزمان بروز رسپتور آندروژنی دارند. نتیجه گیری: آندروژن به میزان بالاتری درتومورهای با گرید پایین بروز می کند همچنین بروز سرطان پستان با بروز PR,ER ارتباط دارد. بررسی و غربالگری این افراد با تعیین سطح هورمون های استروژن و پروزسترون در طی آزمایشات و پیگیری مکرر منجر به شناسایی زودرس و درمان مناسب سرطان اندروژن پستان شود.

Keywords:

Authors

محمدرضا امیدوار

دانشجو اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی جیرفت

فرزاد عباس زاده

مربی اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان