امیر لعلی سرابی - استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، ایران
ثریا نامداری پور - کارشناس ارشد، مدیریت سازمان های دولتی، دانشگاه پیام نور، ایران

هدف مقاله حاضر سنجش نقش میانجی حسابداری مدیریت زیست محیطی (EMA) بر رابطه بین استراتژی زیست محیطی وعدم اطمینان زیست محیطی و تعهد مدیریت ارشد بر عملکرد زیست محیطی (EP) بود. این پژوهش برحسب هدف از نوعکاربردی و برحسه نحوه جمع آوری داده ها توصیفی از نو پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را مدیران وحسابداران شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که تعداد آنان 927 نفر است، تشکیل می دهد.حجم نمونه از طریق فرمول کوکران محاسبه شد و 251 نفر بدست آمد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود و برایجمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش میدانی و کتابخانه ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است.روایی پرسشنامه ها توسط کارشناسان تایید شد و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ بالای 58 /. بدست آمد که نشان دهندههمسانی درونی سوالات است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss21 و Lisrel 1.08 انجام شد. برای بررسیفرضیه های تحقیق پس از بررسی نرمال بودن داده ها با تحلی عاملی از تکنیک معادلات ساختاری استفاده شد. طبق نتایجحاصل از آزمون فرضیه های پژوهش، استراتژی زیست محیطی، عدم اطمینان زیست محیطی و تعهد مدیریت ارشد بر عملکردزیست محیطی شرکت با نقش میانجی حسابداری مدیریت زیست محیطی اثر گذار است.

حسابداری مدیریت زیست محیطی، استراتژی، عدم اطمینان، تعهد مدیریت ارشد و عملکرد زیست محیطی