بررسی مدل رگرسیونی مدیریت زمان و بهبود سازمانی در مدیران ورزشی ادارات استان خراسان جنوبی

هدف از تحقيق حاضر بررسي مدل رگرسيوني مديريت زمان در بهبود سازماني در مديران ورزشي ادارات استان خراسان جنوبي بود. روش تحقيق توصيفي – همبستگي و جامعه آماري پژوهش را مديران ورزشي ادارات استان خراسان جنوبي به تعداد 72 نمونه نيز به دليل محدود بودن جامعه آماري به صورت تمام شمار انتخاب گرديد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامههاي استاندارد مديريت زمان كافمن ( 1999 ) و بهبود سازماني عطا فر وصالح نيا ( 1388 ) بود. به منظور تعيين روايي محتوي و صوري از نظرات 10 تا اساتيد مديريت ورزش استفاده گرديد و پايايي نيز در يك مطالعه مقدماتي بر روي 30 نفر از اعضاي نمونه به ترتيب ضريب آلفاي كرونباخ 0/84، 0/92 بدست آمد به منظور تجزيه و تحليل آماري داده ها از آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و واريانس) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون آماري و آزمون كولموگروف-اسميرنوف) با نرم افزار اس.پي.اس.اس استفاده گرديد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد متغير مديريت زمان 26درصد تغييرات واريانس متغير بهبود سازماني را تبيين مي نمايد.

Keywords:

مدیریت زمان , بهبود سازمانی , مدیران ورزشی