بررسی کیفیت هوای شهر اهواز بر اساس شاخص های رکود هوا (ASI)

کلانشهر اهواز از جمله مناطق مهم صنعتی کشور می باشد که در چند دهه اخیر به دلایل توسعه سریع شهر نشینی و صنایع با مشکلات آلودگی شدید هوا رو برو شده است. لذا هدف از مطالعه ي حاضر بررسی نقش تغییرات غلظت پنج آلاینده ي هوا بر میزان کیفت کوتاه مدت و بلند مدت هوا در این شهر میباشد. : اطلاعات پایش کمی هوا مربوط به غلظت آلاینده هاي اصلی هوا SO2 )، NO2، CO، O3 و (PM10 از سازمان محیط زیست خوزستان تهیه گردید سپس براساس رهنمود هاي سازمان بهداشت جهانی جهت اعتبار سنجی و استاندارد سازي به غلظت استاندارد تبدیل گردید. مطابق نتایج شاخص ASI1 در بازه ي زمانی مورد مطالعه کیفیت هوا از نظر وجود آلاینده ي NO2 بهبود یافته است، همچنین بر اساس نتایج شاخص ASI2 غلظت PM10 در این بازه ي زمانی کاهش یافته و شهر اهواز در سال 1395 کیفیت هواي بهتري داشته است. نتایج ASIWB نشان میدهد که کیفیت هوا از نظر وجود آلاینده هاي CO، SO2 ، NO2 و O3 در این بازه ي زمانی بهبود یافته و کیفیت هوا بیشتر ناشی از آلاینده ي PM10 بوده است. بررسی شاخص هاي اقلیمی نشانگر این موضوع می باشد که تغییرات میانگین PM10 و O3 متناسب با تغییرات رخداد پدیده ي گرد و غبار بوده، تغییرات میانگین NO2 مشابه تغییرات میانگین دما میباشد و در فصل گرم بالاتر از فصل سرد می باشد، همچنین تغییرات غلظت SO2 مشابه تغییرات میانگین بارش بوده و در فصل سرد بالاتر بوده، تغییرات غلظت CO عکس رخداد پدیده ي گرد و غبار می باشد که با توجه به کاهش میزان CO در روزهاي گرد و غباري به نظر میرسد علاوه بر در نظر گرفتن ترافیک و وجود فلرهاي فتین ترکیب غالب رسی گرد و خاك میتواند حمل کننده ي خوبی براي این گاز باشد. بر اساس شاخص ASIWB، عامل کاهش کیفیت هواي شهر اهواز براي دوره کوتاه مدت، PM10 و در بازه ي زمانی بلند مدت NO2 و O3 میباشند. با توجه به ارتباط معنی دار بین پارامترهاي هواشناسی نظیر دما، بارش و غلظت آلاینده ها، متغیرهاي هواشناسی میتوانند در میزان آلایندگی هواي شهر اهواز موثر باشند، بنابراین لازم است براي هر منطقه با توجه به اقلیم خاص منطقه استانداردهاي هوا تعیین شود.