تعیین خلأ عملکرد سیب‌زمینی (Solanum tuberosum L.) در استان گلستان
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 12، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 367
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-12-4_004
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1399
Abstract:
تحلیل خلأ عملکرد یک روش کمّی برای افزایش احتمالی ظرفیت تولید گیاهان زراعی در یک ناحیه مشخص میباشد و یکی از مهم‌ترین بخشهای طراحی راهبردهای تأمین غذا در مقیاس منطقهای، ملی و جهانی است. در این راستا، با استفاده از مدل شبیه‌سازی SSM-iCrop2 مقدار عملکرد پتانسیل سیب‌زمینی (Solanum tuberosum L.) برآورد شد و سپس با استفاده از نرم‌افزار GIS و به‌کمک دو روش گیگا و درون‌یابی مقادیر عملکرد پتانسیل، عملکرد واقعی، خلأ عملکرد برای استان گلستان محاسبه گردید. نتایج نشان داد که عملکرد واقعی استان گلستان (میانگین 10 ساله مورد بررسی) براساس گزارش جهاد کشاورزی معادل 22 تن در هکتار میباشد. همچنین عملکرد واقعی محاسبه شده براساس روش گیگا معادل 20 تن در هکتار و براساس روش درون‌یابی نیز 22 تن در هکتار به‌دست آمد. حداکثر عملکرد غده گزارش شده توسط کشاورزان 55 تن بوده است که بر این اساس مقدار عملکرد پتانسیل شبیه‌سازی شده ارزیابی گردید. در روش گیگا 52 تن در هکتار و در روش درون‌یابی 42 تن در هکتار به‌دست آمد. که این امر نشان ار دقت بالای روش گیگا در تخمین عملکرد پتانسیل دارد. مقدار خلأ عملکرد و عملکرد نسبی مشاهده شده برابر با 33 تن در هکتار و 40 درصد، برای روش گیگا معادل 33 تن در هکتار و 38 درصد و در روش درون‌یابی برابر با20 تن در هکتار و 52 درصد به‌دست آمد. با مقایسه دو روش درون‌یابی و گیگا، میتوان نتیجه گرفت هر دو روش، تخمین نسبتاً خوبی از مقدار عملکرد واقعی داشتند، ولی روش گیگا عملکرد پتانسیل را بهتر از روش درون‌یابی پیش‌بینی کرد. براساس دادههای مورد نیاز اجرای مدل در سطح ملی، قابلیت مقایسه نتایج با تحقیقات صورت گرفته در اقلیمهای مشابه در سراسر دنیا، تخمین عملکرد پتانسیل براساس مناطق عمده کاشت محصولات، روش گیگا بهعنوان روش برتر میتواند برای تخمین خلأ عملکرد در سطح کشور و برای سایر محصولات نیز مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
امیر دادرسی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان، ایران.
بنیامین ترابی
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
اصغر رحیمی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان، ایران.
افشین سلطانی
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
ابراهیم زینلی
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :