تاثیر قابلیت‌های رهبری فرماندهان بر کاهش فرار از خدمت، پرخاشگری و احساس افسردگی سربازان ناجا

زمینه و هدف: موفقیت فرماندهان در تعامل مطلوب با سربازان وظیفه به‌عنوان بخشی از بدنۀ ناجا، بستگی انکارناپذیری به توانایی نفوذ آن‌ها بر افراد دارد. این توانایی که در ادبیات رفتار سازمانی رهبری نام دارد، مهم‌ترین ابزار تاثیرگذاری بر افراد است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر قابلیت‌های رهبری فرماندهان بر کاهش فرار از خدمت، پرخاشگری و احساس افسردگی سربازان ناجا است.روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را سربازان مرکز آموزش شهید بیگلری مشکین شهر ناجا(1035 نفر) در زمستان سال 1398 تشکیل داده‌اند که از بین آن‌ها 280 نفر به صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب انتخاب شدند‌. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های محقق ساخته قابلیت‌های رهبری و فرار از خدمت با آلفای کرونباخ 84/0 و 78/0 و پرسشنامه‌های استاندارد پرخاشگری باس و پری(1992) و افسردگی بک(1961)، به ترتیب با آلفای کرونباخ 82/0 و 81/0 جمع‌آوری و با استفاده از مدل معادلات ساختاری با نرم‌افزار PLS تحلیل شد. یافته‌ها و نتایج: پژوهش نشان داد همه قابلیت‌های رهبری فرماندهان در چهار بعد نگرش، صفات، رفتار و اقتضائات رهبری، به طور معناداری بر کاهش فرار از خدمت، پرخاشگری و احساس افسردگی سربازان تاثیر دارد. بنابراین در یک رویکرد انسانی و با هدف کاهش همه این موارد، پژوهش بیش از هر چیزی تمرکز بر توسعه قابلیت‌های فرماندهان در ابعاد چهارگانه آن را گوشزد می‌کند، چراکه بکارگیری ظرفیت‌های موجود برای تعداد محدودی فرماندهان که تاثیرات اهرمی بر نگرش‌های شناختی و عاطفی و رفتار تعداد قابل توجهی سرباز وظیفه دارند، بسیار منطقی است.

Keywords:

فرمانده , سرباز , فرار از خدمت , پرخاشگری , افسردگی