اخلاق و آداب فرماندهی و مدیریت انتظامی در سیاست‌نامه

چکیده زمینه و هدف: ایران سرزمینی کهن و ایرانیان از مبادی آداب‌ترین مردمان جهان بوده‌اند. ادبیات فارسی گنجینه‌ای از معارف ایران باستان و پیام‌های دانشی، مدنی و اخلاقی فرهنگ اسلامی بوده است. کتاب سیاست‌نامه نوشته خواجه نظام‌الملک طوسی را می‌توان متنی آموزشی و قابل استفاده برای فرماندهان و مدیران همۀ دوره‌ها از جمله مسئولان یگان‌های مختلف انتظامی دانست. نگارنده در این مقاله به دنبال بررسی و احصای آداب و اخلاق مورد استفاده فرماندهان و مدیران انتظامی از این کتاب بوده است. روش: این مقاله از نظر روش توصیفی اسنادی و از نظر شیوۀ گردآوری اطلاعات مراجعه به منابع مکتوب و یادداشت برداری بوده است. روش تحلیل یافته­ها نوعی تحلیل استنباطی است که ضمن استخراج فهرستی از آداب و اخلاق فرماندهی و مدیریت مورد نیاز در پلیس، عین کلام خواجه جلو آن‌ها آمده است. یافته‌ها: در این مقاله ضمن اشاره به چند آفت فرماندهی و مدیریت، بیست و دو ویژگی مورد نیاز فرماندهان و مدیران انتظامی مانند مردم‌داری، درایت، عدالت محوری و پرهیز از شتاب‌زدگی از کتاب سیاست‌نامه استخراج گردیده است.  نتیجه‌گیری: راهبردهای توصیه‌ای خواجه به گونه‌ای تازه و کاربردی بود که نه تنها در گذشته مورد استفاده بوده است، بلکه هم‌اکنون و حتی در آینده نیز می‌تواند مورد استفاده فرماندهان و مدیران یگان‌های انتظامی و هر مدیر دیگری قرار گیرد.

Keywords:

اخلاق , آداب فرماندهی , مدیریت , سیاست‌نامه , خواجه‌ نظام‌الملک