سنجش میزان اثربخشی درس روخوانی و ترجمه قرآن کریم در ارتقای مهارت روخوانی و دانش ترجمه دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین

چکیده زمینه و هدف: درس روخوانی و ترجمه قرآن کریم یکی از درس‌های اجباری برای کلیه رشته‌های تحصیلی دانشگاه علوم انتظامی امین است و سنجش میزان اثربخشی این درس در برنامه‌ریزی‌های دانشگاه برای ارتقای مهارت روخوانی و دانش ترجمه دانشجویان اهمیت زیادی دارد. هدف این تحقیق تعیین میزان اثربخشی آموزش در ارتقای مهارت روخوانی و دانش ترجمه دانشجویان در دانشگاه علوم انتظامی امین بوده است. روش: این تحقیق در زمره تحقیق‌های کاربردی با رویکرد کمّی و از نوع تحقیق‌های شبه آزمایشی است که به وسیله پیش‌آزمون و پس‌آزمون محقق ساخته انجام شد. روایی ابزار در قالب نسبت روایی محتوا (CVR) و شاخص روایی محتوا (CVI) اندازه‌گیری و تائید شد. پایایی با فرمول کادر و ریچاردسون محاسبه شد که برای ابزار تحقیق عددِ 891/0 به دست آمد و تأیید گردید. تعداد جامعه تحقیق 94 نفر و تعداد نمونه 70 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای توصیف داده‌ها مؤلفه‌هایی از قبیل میانگین، انحراف استاندارد، واریانس، میانه، مد و ... و در تحلیل استنباطی از آزمون مقایسه تی زوجی استفاده نمودیم. داده‌های تحقیق را با نرم‌افزار مینی‌تب 18 تحلیل کردیم. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داده است که آموزش روخوانی و ترجمه قرآن کریم به میزان 47/30 مهارت روخوانی و دانش ترجمه دانشجویان را ارتقا بخشیده است. پراکنشِ زیاد پیش‌آزمون با مقدار عددی 501/3 ثابت کرد که دانشجویان در درسِ یادشده از نظر مهارت روخوانی و دانش ترجمه در یک سطح نیستند. نتیجه‌گیری: با توجه به ارتقای میانگین نمرات دانشجویان از حدود 13 به حدود 19 نتیجه می‌گیریم که اجرای برنامه آموزشی یادشده به نحو مطلوبی اثربخش بوده است. پراکنش زیاد نمرات در پیش‌آزمون حاکی از آن است که در برنامه‌ریزی‌های آموزشی مربوط به درس قرآن کریم بایستی به تفاوت‌های زمینه‌ای دانشجویان توجه شود.

Keywords:

سنجش میزان اثربخشی , مهارت روخوانی قرآن , دانش ترجمه قرآن , دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین