نگرشی تحلیلی به چرایی سلسله مراتب و اطاعت پذیری در آموزش های نظامی
Publish place: Journal of Research Police Science، Vol: 22، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 229
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_POK-22-3_007
تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1399
Abstract:
زمینه و هدف: یکی از راههای پی بردن به حقیقت اشیاء و پدیدهها، «طرح سؤال» است و انسان براى برطرف کردن شک خود از آن سؤال میکند ولیکن این خلأ چندین ساله در حوزه آموزشهای نظامی سبب گردیده است تا فراگیران پاسخی برای سؤالات خود پیدا نکنند. پژوهش حاضر با هدف نگرش تحلیلی چرایی سلسلهمراتب و اطاعتپذیری در آموزشهای نظامی انجام شده است. روش: روش پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع تحلیل محتوای کیفی است. جامعه آماری مورد نظر شامل تعداد 16 نفر از نخبگان و پیشکسوتان نیروهای مسلح بوده که با روش نمونهگیری گلوله برفی انتخاب گردیدند. جمعآوری دادههای تحقیق با استفاده از مصاحبه ساختاریافته شامل تعداد 17 سؤال در مورد چرایی سلسلهمراتب و اطاعتپذیری انجام شده است. یافتهها: بر اساس یافتههای پژوهش و پس از تحلیل مصاحبهها و بهرهگیری از منابع و متون مختلف، در قالب محتوای کلیدی و گزارههای اصلی، چرایی هریک از این آموزشها به طور مفصل تبیین گردید فلسفه و چرایی سلسلهمراتب و اطاعتپذیری در آموزشهای نظامی در دوازده طبقه شامل: هماهنگی با موازین اسلامی، سلوک مادون و مافوق، تمرین شایستگی، مسیر اجرایی فرمانها و دستورات، حفظ توان و کارایی یگان، امکان نظارت فرماندهان، تمایز بین جایگاه و مسئولیت افراد، زمینه نظم خواهی و نظمپذیری، نظام پاسخگویی و انجام وظیفه، محور قدرت و تکیهگاه نیروها و بسترساز رشد و تعالی نیروها قابل دستهبندی است. نتیجهگیری: اطلاع از چرایی آموزشهای نظامی نه تنها به مبنا بودن و اصالت آنها لطمهای وارد نمیکند بلکه تبیین آنها امکانی را فراهم میسازد تا باورپذیری به این آموزشها به عنوان تجارب چندین هزارساله بشری برای دانشجویان و فراگیران محقق شود. علاوه براین نتایج حاصله دربردارنده دستاوردهای نظری و کاربردی در حوزه تربیت و آموزش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است.
Keywords:
Authors
صادق رضایی
استادیار فلسفه تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی
روح الله کریمی خویگانی
استادیار فلسفه تعلیم و تربیت، گروه علوم تربیتی،