اسم مکانهای بینشان در ساخت کدهنامهای ترکیبی ایران و کاربرد آنها
Publish place: Journal of Iranian Languages Linguistics، Vol: 5، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 249
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JILL-5-1_001
تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1399
Abstract:
جاینامها یا نام مکانهای جغرافیایی را بهلحاظ نوع به سه دستۀ شیبنامها یا نام پستی و بلندیهای زمین، آبنامها یا نام عوارض جغرافیایی که به آبها اشاره دارند، و کدهنامها یا نام مناطق مسکونی تقسیم میکنند. جاینامها نیز بخشی از واژگان هر زبانی بهشمار میآیند و همان قواعدی که در دستور زبان دربارۀ واژههای عمومی بهکار میرود دربارۀ آنها نیز صدق میکند. جاینامها را بهلحاظ صرفی میتوان به دو دستۀ ساده و پیچیده تقسیم کرد. جاینامهای ساده آن واژههاییاند که فقط از یک تکواژ تشکیل شدهاند. اما جاینامهای پیچیده به سه دستۀ مشتق، مرکّب و مشتقـمرکّب تقسیم میشوند. جاینامهای مرکّب یا ترکیبی واژههاییاند که دستکم در ساخت آنها دو واژۀ مستقل و معنیدار وجود دارد. در اینگونه جاینامهای مرکّب معمولاً معنای یکی از دو واژۀ حاضر در ترکیب اندکی تغییر مییابد و بهتدریج و در اثر استفادۀ زیاد بهصورت یک تکواژ یا سازۀ جاینامساز درمیآید. در جاینامهای ایران این سازههای جاینامساز نقش عمدهای را دارند و کاربرد آنها در ساخت جاینامها بیشتر از وندهای اشتقاقی جاینامساز است. در کدهنامهای ایران سازههای جاینامساز متفاوتی بهکار رفته است. در این تحقیق به آن سازههای جاینامسازی پرداخته شده که از دستۀ اسم مکانهای بینشان بهشمار میآیند. برای این منظور، این سازههای جاینامساز در کدهنامهای ترکیبی از دو دیدگاه صرفی و معنایی بررسی شدهاند.
Keywords:
Authors
مجید طامه
استادیار گروه زبانها و گویشهای ایرانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :