درنگی بر مهمترین خصیصههای سبکی غزلیات فیض کاشانی
Publish place: Dehkhoda، Vol: 12، Issue: 45
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 201
This Paper With 28 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DEHKH-12-45_001
تاریخ نمایه سازی: 12 بهمن 1399
Abstract:
یکی از حوزههای بسیار فعال ادب پارسی، شاخة ادب عرفانی است که پیشینة بسیار استواری دارد و بخش گستردهای از ادبیات ما را به خود اختصاص داده است. برای بررسی سیر تحوّل تصوف و عرفان و وضعیت آن در دورهها و جاهای گوناگون نیاز است که آثار خلق شده در این حوزه بررسی و تحلیل شوند. ملا محسن فیض کاشانی از شخصیتهای برجسته و تأثیرگذار عصر صفویه است که بیش از 200 اثر را بدو نسبت دادهاند. از این حکیم و عارف برجسته، دیوان شعری به یادگار مانده است که حدود دوازده هزار بیت را در بر دارد. در این مقاله قصد بر آن است که غزلیات فیض از دیدگاه سبکشناختی مورد مطالعه قرار گیرد. بدین منظور غزلیات فیض در سه محور لفظی، معنایی و ادبی به صورت جداگانه بررسی خواهد شد. نکتة قابل تأمّل این است که در غزلیات این شاعر برخی ویژگیهای لفظی و ساختاری خاص وجود دارد که میتوان از آنها به عنوان ویژگیهای سبکی این شاعر یاد کرد و در متن مقاله به تفصیل دربارة آنها سخن به میان خواهد آمد. لازم به ذکر است که مقالة پیش رو با ابزار کتابخانه ای و سند پژوهی در سه قلمرو زبانی، ادبی و فکری بر روی غزلیات فیض صورت پذیرفته است.
Keywords:
Authors
فیروزه یزدان پناه
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
محمد یوسف نیری
استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :