ارزیابی کارایی مدل SDSM در بررسی پیامدهای تغییر اقلیم برای پهنههای اقلیمی مختلف ایران
Publish place: Journal of Climate Change Research، Vol: 2، Issue: 5
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 620
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CCR-2-5_001
تاریخ نمایه سازی: 12 بهمن 1399
Abstract:
تغییرپذیری اقلیم و تغییر آن یکی از مهمترین چالشهای پیشروی بشر در قرن بیست و یکم است. بهترین روش پیشنمای رفتار اقلیم استفاده از مدلهای گردش عمومی جو است. یکی از نقاط ضعف این مدلهای شبیهساز اقلیم زمین، عدم تطابق قدرت تفکیک مکانی آنها با مطالعات ریزمقیاس همچون ارزیابیهای پیامد-محور است. در بسیاری از موارد اطلاعات حاصله میبایست در خدمت سیاستمداران و همچنین برنامهریزان محلی و منطقهای قرار گیرد تا بدین وسیله قادر به برنامهریزی و اتخاذ استراتژیهای آینده باشند. بدین منظور روشهای ریزگردانی (Downscaling) پیشنهاد شده است. یکی از روشهای ریزگردانی که به کرات در پژوهشهای اقلیمی ایران استفاده شده است روش ریزگردانی آماری با استفاده از نرمافزار SDSM میباشد. با هدف ارزیابی کارایی این مدل در مناطق مختلف اقلیمی ایران یک ایستگاه نماینده با دورهی آماری 41 ساله انتخاب گردید. برای مقایسه نتایج مدل با دادههای مشاهده شده از معیارهای همچون میانگین خطاهای مطلق، میانگین مربعات خطا و مجذور میانگین مربعات خطا استفاده گردید. نتایج نشان می دهد برونداد مدل برای مناطق خشک و فراخشک (گرم و سرد) چندان نتایج مناسب نمیباشد و این نتایج از سمت مناطق مرطوب کشور (شمالغرب و شمالی) به سمت مناطق خشک و فراخشک (جنوب، جنوبشرق و جنوبغرب) از نتایج غیرمنطقی و نامناسبی برخوردار میباشد. بررسی این علت بیانگر تکرار و عدم روز بارشی در ایستگاهها میباشد. در واقع ایستگاههای مناطق مذکور با سرریز عدم بارش (Over flow) یا عدد صفر روبرو هستند. در ریزگردانی با مدل مذکور یکنواختی و میزان بارش دو فاکتور بسیار مهم میباشند. بهطوریکه توزیع یکنواخت بارش در افزایش کارایی مدل نسبت به میزان بارش بسیار شایان اهمیت است. بنابراین هرگونه برنامهریزی بلندمدت بر اساس پیشنماییهای مدل SDSM در مناطق خشک و نیمه خشک با خطا و عدم قطعیت بسیار بالایی همراه بوده و قابل اتکا و اصولی نخواهد بود
Keywords:
Authors
محسن حمیدیان پور
استادیار گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی ، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
غلامعباس فلاح قالهری
دانشیار گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده جغرافیا و علوم محیطی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
محمدرضا علیمرادی
دانشجوی دکتری تغییرات آب و هوایی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :