غربال گری برای تحمل به تنش خشکی در لاین های نوترکیب نسل F5 حاصل از تلاقی های بین گونه ای در گلرنگ

در گیاه گلرنگ، هیبریداسیون بین گونه های متحمل وحشی و گونه اهلی برای انتقال صفت تحمل به خشکی مطالعه نشده است. در این مطالعه، جمعیتهای نسل F5 حاصل از سه تلاقی بین گونه ای در گلرنگ (تلاقی بین گونه های C. tinctorius (IL)، C. palaestinus و C. oxyacanthus به اختصار تلاقیهای IP ، PO و ( IO از نظر برخی شاخصهای تحمل وحساسیت به تنش خشکی، در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در قالب طرح لاتیس با دو تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر تلاقیها برای اکثر شاخص های مورد بررسی معنیدار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین میانگین تولید در هر دو شرایط رطوبتی مربوط به تلاقی گونه زراعی با گونه وحشی C. palaestinus (تلاقی)IP بود. نتایج تجزیه به مؤلفه های اصلی نیز نشان داد ژنوتیپهایی که بیشترین ناپایداری تولید را در دو شرایط رطوبتی (شاخص (YSI داشتند مربوط به تلاقی IP و ژنوتیپ های با پایداری بیشتراکثراً مربوط به تلاقی های PO و IO بودند که این میتواند به واسطه همراه داشتن ژنهای تحمل از والد وحشی C. oxyacanthus باشد.

Keywords:

تلاقی بین گونه ای , تنش خشکی , ژنوتیپ های متحمل.