CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بهبود تحمل به خشکی علف باغ (Dactylis glomerata) در نسلهای پلی کراس منتخب بر اساس سطوح تنوع فنوتیپی و مولکولی

عنوان مقاله: بهبود تحمل به خشکی علف باغ (Dactylis glomerata) در نسلهای پلی کراس منتخب بر اساس سطوح تنوع فنوتیپی و مولکولی
شناسه ملی مقاله: NABATAT16_069
منتشر شده در شانزدهمین کنگره ملی علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

ونوس نوربخش حبیب آبادی - دانشجوی دکتری ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدمهدی مجیدی - استاد ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
سیدعلی محمد میرمحمدی میبدی - استاد ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

خلاصه مقاله:
هدف از این مطالعه، مقایسه تحمل به خشکی ژنوتیپ های علف باغ در دو نسل پلیکراس و متفاوت از سطوح تنوع ژنتیکی والدین (گروه های هتروتیک) میباشد. نتاج نسل اول و دوم چهار گروه پلیکراس ایجادشده با والدین دارای سطوح متفاوت تنوع ژنتیکی (کم و زیاد) بر اساس نشانگرهای مولکولی و صفات مورفولوژیک (درمجموع 4 گروه هتروتیک) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در دو شرایط نرمال و تنش رطوبتی کشت و ازنظر ویژگیهای سیستم ریشهای و مورفولوژیک بررسی شدند. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که تنش خشکی، صفات طول ریشه و درصد ماده خشک علوفه را به طور معنیداری افزایش و صفات وزن خشک علوفه، وزن خشک ریشه و درصد ماده خشک ریشه را به طور معنیداری کاهش داد. تفاوت بین نسل اول و نسل دوم فقط برای صفات روز تا خوشه دهی، درصد ماده خشک علوفه و طول ریشه معنیدار بود. مقایسه میانگین گروه های هتروتیک نشان از تفاوت گروه ها در شرایط تنش و عدم تنش رطوبتی در دو نسل داشت. با استفاده از تجزیه به مؤلفه های اصلی، روابط صفات و ارتباط گروه های هتروتیک با یکدیگر و با صفات در هر نسل و سطح رطوبتی بحث میشود.

کلمات کلیدی:
تنوع ژنتیکی، سیستم ریشه ای، علف باغ، گروه پلیکراس

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1148975/