محمدحسین قرینه - دانشیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
علیرضا ابدالی مشهدی - دانشیار گروه مهندسی تولید وژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
ایمان احمدی - دانشجوی دکتری گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

گندم گیاهی با ارزش و راهبردی است و مقدار تولید آن نیز میتواند بر بازرگانی و زنـدگانی مـردم اثـر بگـذارد. از آنجـایی کـه گستره زیر کشت گندم کم و بیش ایستا است، دستیابی به بیشینه بارآوری آن با شناخت کنشهـای مـدیریتی کـه در کشـتزارها توسط کشاورزان انجام میشود و نیز با شناخت نقش هر یک از کنش های تأثیرگذار در خلأ عملکرد مـزارع و انجـام مـدیریت های مناسب توسط کشاورزان، شدنی است. با هدف شناخت خلاء عملکرد گنـدم در شهرسـتان شوشـتر و یـافتن کنش هـای مـدیریتی کم کننده عملکرد و سهم هر یک از آنها در پدید آوردن خلاء عملکرد، یـک بررسـی میـدانی بـر پایـه تجزیـه و تحلیـل داده هـای جمع آوری شده از 55 مزرعه آبی با استفاده از آنالیز خط مرزی در سال زراعی 1395-96 انجام شد. دست آورد پـژوهش نشـان داد که میانگین عملکرد کشتزارهای مورد بررسی 3880 کیلوگرم در هکتار بود و با پیشرفت مدیریت زراعی میتواند به 8156 کیلوگرم در هکتار ازدیاد افزایش یابد. بر پایه تجزیه و تحلیل کند و کاو داده ها ، مهمترین کنش های مدیریتی برای بهدسـت آوردن عملکـرد بهینه در بر گیرنده: - 1 تاریخ کشت در محدوده ی مرز زمانی 41 روز پس از اول آبان، - 2 تعداد دفعات کوددهی نیتروژن به میزان 2 بار، -3 تعداد دفعات آبیاری 9 بار بسته به چگونگی آب و هوا بود. بر مبنای این یافته ها پیشنهاد میشـود عوامـل مـدیریتی بیـان شده به عنوان برترترین عوامل مدیریتی تعیین کننده خلاء عملکرد در شهرستان شوشتر مورد بررسی قرار گیرد.

خلأ عملکرد، عملکرد پتانسیل، گندم، نیتروژن