اثر آبیاری با آب شور و محلول پاشی سولفات پتاسیم بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و میزان تشعشع کنوپی پنبه (Gossypium hirsutum L.)

این مطالعه به منظور بررسی اثر شوری آب آبیاری و محلول پاشی سولفات پتاسیم بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و میزان تشعشع کنوپی دو موتانت پنبه انجام شد.آزمایش به صورت کرتهای خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات شوری رودشت اصفهان در طی سال زراعی 94-93 به اجرا در آمد. در این مطالعه کرتهای اصلی شامل تیمارهای آبیاری با آب دارای هدایت الکتریکی 4 (شاهد) ، هشت و 12 دسی زیمنس بر متر و کرت های فرعی شامل تلفیق فاکتوریل سه ژنوتیپ (موتانت ال ام 1673 و ال ام 1303 و ژنوتیپ شاهد شایان) با محلول پاشی چهار سطح سولفات پتاسیم به میزان صفر، دو، چهار و شش کیلوگرم در 1000 لیتر آب در هکتار بود. نتایج نشان داد بیشترین محتوای آب نسبی برگ در مرحله اول و در همه سطوح محلول پاشی با سولفات پتاسیم در تیمار شوری هشت دسی زیمنس بر متر و حدود 80 درصد به دست آمد و در این سطح شوری بین تیمارهای مختلف محلول پاشی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. محتوای نسبی کلرفیل نیز در تیمار شاهد %59 بود و با افزایش شوری آب آبیاری از میزان آن کاسته شده و در تیمار شوری 12 دسی زیمنس بر متر به %54 رسید. در رقم شایان تشعشع بیشتری نسبت به دو رقم دیگر به کف کنوپی رسید.

Keywords:

شاخص پایداری غشا , شوری و رقم