اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان گلایسین بتائین در گندم دیم

به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان گلایسین بتائین گندم دیم آزمایشی به صورت فاکتوریل درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا شد. فاکتور اول شامل دو سطح آبیـاری (دیم و آبیاری تکمیلی) و فاکتور دوم شامل پنج رقم گندم دیم (شامل ریژاو، هما، اوحـدی، آذر2 و سـرداری) بـود. نتـایج تجزیـه واریانس نشان داد اثر تنش و اثر رقم بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و تعداد سـنبله در مترمربـع معنـیدار بـود. ارقام ریژاو، هما و اوحدی واکنش بهتری نسبت به آبیاری تکمیلی نسبت به ارقام آذر2 و سرداری داشتند. وزن دانه بـالاتر و تعـداد بیشتر سنبله در مترمربع به عنوان اجزای مؤثر در عملکرد در شرایط دیم معرفی شدند. همبستگی منفی و معنی داری بین وزن هـزار دانه و تعداد دانه در سنبله وجود داشت. عملکرد دانه در دو شرایط دیم و آبیاری تکمیلی همبستگی مثبت و معنی داری با عملکـرد بیولوژیک داشت. میزان گلایسین بتائین در شرایط تنش به طور معنی داری بیشتر از شرایط آبیاری تکمیلـی بـود و ارقـام سـرداری، آذر2 و هما بیشترین مقدار گلایسین بتائین را در بین ارقام دارا بودند.

Keywords:

آبیاری تکمیلی , دیم , عملکرد , گلایسین بتائین