بررسی اثر زمان کاشت و وزن پیاز بر روی عملکرد و صفات رویشی گیاه زعفران(Crocus sativus L.) در منطقه ورامین

با هدف شناخت و اندازه گیری عملکرد گل و کلاله، همچنین صفات رویشی زعفران (Crocus sativus L.) متأثر از زمانهای کشت و وزن پیاز، آزمایشی به روش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با مشخصه سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان طی سال زراعی 1397-98 اجرا شد. تیمار زمانی کشت شامل خرداد، شهریور، اوایل مهر، و اواخر مهرماه و با داشتن پیاز مادری با وزنهای متغییر 5-14 گرم، در این طرح لحاظ گردید. نتایج نشان داد که میزان عملکرد گل و کلاله در پیازهای درشت کشت شده در زمان خرداد برابر 50 درصد زیادتر از سایر زمانهای کشت و پس از تاریخ فوق عملکرد در کاشت اوایل مهر به میزان حدوداً 25 درصد بیشتر از سایر زمانها بوده است و این میزان تفاوت در مقایسه با زمان کشت شهریور ماه تفاوت معنیدار نداشت. لیکن زمان کشت اواخر مهرماه در مقایسه با سایر زمانهای کشت پائین ترین عملکرد گل و کلاله را به خود اختصاص داده است. به نحوی که صفات مد نظردر پیازهای با وزن بیشتر در مقایسه با وزن کمتر در همه زمانهای کشت زیادتر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که زمانهای کشت خرداد و اوایل شهریور ماه حداکثر وزن خشک کل برگ، بیشترین طول برگ ها در جوانه اصلی و فرعی را دارد بودند. که در افزایش پیازهای دختری در سال آینده مؤثر خواهد بود. نتایج حاصله نشان داد که تمام صفات رویشی در پیازهای بزرگتر بیشتر از پیازهای کوچکتر است و همچنین میتوان گفت که کاشت پیاز با وزن بزرگتر 10-14) گرمی) در زمان خرداد سبب بهبودعملکرد و پدیدارشدن صفات رویشی گیاه زعفران میگردد.

Keywords:

پیاز توپر , زعفران , عملکرد , کشت گل.