نرگس شرفی نیا - دانشجوی دکترا اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران ایران
فرهاد عزیزی - استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی کرج ایران
محمود خسرو شاهلی - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران ایران
سمر خامیم - استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی کرج ایران

عملکرد در گیاهان زراعی دارای توارث کمی میباشد و به شدت تحت تاثیر شرایط محیطی قرار میگیرد. از طرفی ذرت علوفه ای بیش از 50 درصد از تولید علوفه کشور را به خود اختصاص داده است. لذا انتخاب ژنوتیپ های مطلوب بر اساس شاخص های مناسب یکی از روش های موثر جهت بهبود عملکرد می باشد. در این تحقیق تعداد 13 هیبرید جدید ذرت علوفه ای به همراه KSC 704 به عنوان شاهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار طی دو سال با هدف مقایسه عملکرد علوفه تازه و خشک وانتخاب برترین هیبرید جهت معرفی رقم، مورد بررسی قرار گرفت. در طی دوره رشد، از صفات مورفولوژیکی شامل تعداد روز تا ظهور کاکل، تعداد روز تا شروع گرده افشانی برمبنای حداقل 50 درصد بروز صفت در بوته های هر کرت، تعداد برگ، و در زمان برداشت، وزن علوفه تر با رطوبت %72، وزن علوفه خشک، و وزن خشک بلال یادداشت برداری شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب طی دو سال زراعی نشان داد که بین هیبریدهای مورد مطالعه در سطح یک درصد تفاوت معنی دار وجود دارد. مقایسه میانگین ها با روش آزمون چند دامنهای دانکن نشان داد که : بیشترین عملکرد بوته 44128) کیلوگرم در هکتار) به تیمار 1 و کمترین مقدار 34121متعلق به تیمار 7 بود. همچنین هیبرید 10 با میزان 1262/7 گرم در متر مربع بیشترین و هیبرید 7 با مقدار 923/3 گرم در متر مربع کمترین ماده خشک بوته را داشت. تیمار 9 بیشترین ماده خشک بلال (848/1) و 3 کمترین (504/7) را داشت. به نظر میرسد تیمار 9 هیبریدی زودرس با تعداد برگ، عملکرد تر و خشک و بلال زیاد باشد. همچنین تیمار 11 از نظر صفات عملکردی برتر ازشاهد بود. در این تحقیق کمترین عملکرد هم به هیبرید های 4 و 7 تعلق داشت.

روز تا گرده افشانی، علوفه تر، علوفه خشک، هیبرید جدید.