اثر برهمکنش خاکورزی، آبیاری و مدیریت نیتروژن بر وزن تر هزار دانه و عملکرد کنسروی گیاه ذرت شیرین

به منظور بررسی اثر برهمکنش خاکورزی، آبیاری و مدیریت نیتروژن بر عملکرد کنسروی و وزن تر هزار دانه، آزمایشی در دوسال زراعی 1395 و 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز (منطقه باجگاه) به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل خاکورزی در دو سطح (خاکورزی متداول وکم خاکورزی)، و منابع نیتروژن در 5 سطح (شاهد، نیتروکسین، 150 کیلوگرم اوره ، 150 کیلوگرم اوره+نیتروکسین و 300کیلوگرم اوره) به عنوان فاکتور یک، و تنش آبی در دو سطح 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه به عنوان فاکتور دو در نظر گرفته شد. نتایج دو سال نشان داد که اثر مدیریت نیتروژن و آبیاری بر وزن تر هزار دانه معنی دار بود. بیشترین میزان وزن تر هزار دانه در برهمکنش 300 کیلوگرم اوره و خاکورزی متداول به دست آمد، که تفاوت معنیداری با کم خاکورزی نداشت. اثر خاکورزی و مدیریت نیتروژن بر عملکرد کنسروی ذرت شیرین معنی دار بود. کاهش میزان آب آبیاری از 100 درصد نیاز آبی به 75 درصد، باعث کاهش معنی داری در عملکرد کنسروی دانه نشد، اما میتواند موجب صرفه جویی قابل ملاحظه ای در مصرف آب مورد نیاز آبیاری گردد.

Keywords:

ذرت شیرین , کم خاک ورزی , کود زیستی , نیاز آبی گیاه.