بررسی صفات مورفولوژیک در تنش گرمای انتهای فصل در ژنوتیپ های جو در مغان

جو با نام علمی (Hordeum vulgare L.) یکی از مهمترین و قدیمیترین گیاهان زراعی است که بیشترین سازش و تحمل را به شرایط خشکی و گرما نسبت به دیگر غلات دارد و تا حدودی مقاوم به خشکی است و نسبت به شرایط آب وهوایی مختلف سازگاری دارد. جهت ارزیابی ژنوتیپ های مختلف جو به تنش گرمای انتهای فصل، آزمایش مزرعه ای در طی سالهای زراعی97-98 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشکده کشاورزی مغان اجرا گردید. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده (اسپلیت پلات) در سه تکرار با 16 ژنوتیپ پیشرفته جو انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده از جدول تجزیه واریانس صفات مورد ارزیابی، اثر متقابل محیط (تاریخ کاشت) در نوع ژنوتیپ برای همهی صفات مورد ارزیابی به جز تعداد پنجه و همچنین تعداد پنجه بارور دارای اختلاف معنی دار بود. در حالت کلی میتوان گفت که ژنوتیپ های شماره 7 و 8 هم در شرایط تنش و هم در شرایط نرمال از نظر صفات مورد ارزیابی دارای میانگین بالاتری نسبت به سایر ارقام بودند.

Keywords:

صفات مورفولوژیک , ژنوتیپ های جو , تنش گرما