تاثیر کاربرد نیتروژن بر ویژگیهای رشدی و نشت الکترولیت برگ زعفران در شرایط تنش شوری

در پژوهش حاضر تاثیر سطوح مختلف تنش شوری: صفر، 3، 6 و dS/m 9 بر رشد و نشت الکترولیت در برگهای زعفران درمقادیر مختلف نیتروژن: صفر، 50 و kg/ha 100 در یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی بررسی گردید. در طول فصل رشد، طول برگها در تیمارهای شوری 6 و dS/m 9، بهطور معنیداری کمتر از شاهد بود. در تیمارهای صفر، 3 و dS/m 6، بیشترین و کمترین طول برگ به ترتیب در تیمار 100 و صفر kg/ha نیتروژن بهدست آمد. در بالاترین شدت شوری، تفاوت معنیداری بین طول برگ تیمارهای مختلف نیتروژن مشاهده نشد. تاثیر شوری و نیتروژن بر طول برگ به ترتیب از60 و 90 روز پس از کاشت مشاهده شد. در60 تا 120 روز پس از کاشت، آبیاری با آب 6 و dS/m 9 موجب کاهش تعداد برگ ها گردید. در شرایط غیرشور تیمار kg/ha 100 نیتروژن و در شرایط شور تیمارkg/ha 50 نیتروژن منجر به تولید بیشترین تعداد برگ شد. شوری باعث افزایش نشت الکترولیتی غشا و کاهش پایداری غشای سلولی در برگهای زعفران گردید. در شرایط شوری کم و متوسط تیمار kg/ha 100 نیتروژن در هکتار دارای پایداری غشای بالاتر و نشت الکترولیتی کمتری بود، ولی با تشدید شوری، تیمار kg/ha 100 نیتروژن درهکتار تاثیر منفی قابلتوجهی بر این دو صفت داشت؛ که نشان میدهد در شرایط شور، مقادیر بالاتر نیتروژن تاثیر منفی بیشتری بر پایداری غشا و رشد زعفران دارند.

Keywords:

اوره , تحمل , طول برگ , نشت یونی.