ارزیابی رنگیزه های فتوسنتزی ارقام گندم در شرایط تغذیه تلفیقی و آبیاری با زه آب مزارع

تغییر در سنتز و پایداری رنگدانه های فتوسنتزی و غیرفتوسنتزی در اثر افزایش غلظت املاح، فتوسنتز و سیستم های حفاظتی وابسته به برخی رنگدانه ها را متأثر می سازد. در این راستا آزمایشی به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دو سال زراعی 1395-96 و 1396 -97 در ایستگاه اهواز مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل: آبیاری در دو سطح: زه آب و آب معمولی در کرت اصلی، ترکیب کودی در شش سطح شامل: شاهد (عدم مصرف کود)، بذرمال، بذرمال و اسید هیومیک، بذرمال و اسید هیومیک و محرک رشد، بذرمال و اسید هیومیک، محرک رشد و فسفر بالا و بذرمال و اسید هیومیک و محرک رشد و پتاسیم بالا در کرت فرعی و کرت فرعی فرعی شامل سه رقم گندم مهرگان، شوش و چمران 2 بود. یافته های این تحقیق نشان دادافزایش شوری آب میزان کلروفیل a و b را تحت تاثیر قرار داده است. تیمار آبیاری با زه آب با 1/33 میلیگرم در گرم برگ بیشترین اثر را بر کلروفیل b داشت. بیشترین کلروفیل a و b به رقم مهرگان و کمترین آن به رقم شوش تعلق داشت.

Keywords:

اسید هیومیک , فتوسنتز , کلروفیل , گندم.