بررسی کارایی برخی علف کش ها ی سولفونیل اوره در کنترل سوروف

کارایی برخی علف کش های سولفونیل اوره در کنترل گونه ی رایج (Echinochloa crus-galli (L.)) و مهاجم سوروف (Echinochloa oryzoides (Ard.) Fritsch)) در مؤسسه تحقیقات برنج کشور- رشت طی سالهای 1396 و 1397 مقایسه شد. در بررسی آزمایشگاهی واکنش دو گونه ی هرز فوق به دزهای صفر، 1، 0/1، 0/01، 0/001 و 0/0001 و در آزمایش گلدانی واکنش آنها به دز توصیه شده علف کشهای فلوستوسولفورون (WG 10%, 30 g ai/ha)، تریافامون + اتوکسی سولفورون "کانسیل" (WG 30%, 45 g ai/ha)، بنسولفورون متیل (DF 60%, 36 g ai/ha)، پیرازوسولفوروناتیل (WG 75 %, 22.5 g ai/ha) و دو فرمولاسیون بیس پایریباک سدیم SC 40 %, 40 g ai/ha) و (SC 12.5%, 25 g ai/ha بررسی شد. نتایج نشان داد بطورکلی حساسیت دو گونه سوروف به دز و نوع علف کش ها ی مورد بررسی متفاوت و گونه ی مهاجم سوروف نسبت به گونه ی رایج دارای حساسیت بیشتری به علف کشها بود. کانسیل و فلوستوسولفورون دارای بیشترین (≤%95) و پیرازوسولفوروناتیل دارای کمترین (≥50%) کارایی در کنترل گونه های سوروف و دو فرمولاسیون بیس پایریباک سدیم دارای کارایی مشابه (≤72%) بودند. بن سولفورون متیل دارای کارایی بیشتری در کنترل گونه ی مهاجم سوروف نسبت به گونهی رایج این علف هرز بود. باتوجه به کارایی خوب کانسیل و فلوستوسولفورون در کنترل سوروف،استفاده از آنها در تناوب با علف کشهای اختصاصی سوروف کش در مدیریت شیمیایی سوروف پیشنهاد میشود.

Keywords:

برنج , دز پاسخ , علف هرز , گونه.