تاثیر توسعه منابع انسانی بر قصد ترک شغل با نقش میانجی تعهد سازمانی (مورد مطالعه: استانداری گلستان)

هدف این مقاله بررسی تاثیر توسعه منابع انسانی بر قصد ترک شغل با توجه به نقش میانجی تعهد سازمانی می باشد. از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، پیمایشی می باشد. به منظور تنظیم ادبیات تحقیق از روش کتابخانه ای و برای پیمایش از روش میدانی استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بود که روائی آن با نظر خبرگان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری، کلیه کارکنان استانداری استان گلستان به تعداد 520 نفر بود که با جدول کرجسی و مورگان 221 نفر به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شد. نتایج نشان داد، که توسعه منابع انسانی بر قصد ترک شغل تاثیری منفی و بر تعهد سازمانی تاثیری مثبت داشته است. از طرفی، تعهد سازمانی بر قصد ترک شغلی تاثیری منفی داشته است. در نهایت، تعهد سازمانی در رابطه بین توسعه منابع انسانی و قصد ترک شغل، نقش میانجی داشته است.

Keywords:

منابع انسانی , توسعه منابع انسانی , ‌ قصد ترک شغل , تعهد سازمانی