زینب میر - کارشناس ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه ازاد اسلامی واحد زاهدان ایران

پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش مدیریت آموزش الکترونیک در ارتقاء اثربخشی مدیریت (مطالعه ای در آموزش و پرورششهرستان زابل) انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی با رویکرد همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی مدیران آموزش و پرورش شهرستان زابل بوده که تعداد آنها 230 نفر می باش. برآورد حجم نمونه برابر 140 نفر براساس جدول مورگان صورت گرفته است. روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته شامل 32 سوال بوده که روایی آن از طریق کارشناسان و معلمان و سپس اساتید راهنما و مشاور مورد تایید قرار گرفت و پایایی ضریب آلفای کرونباخ آن 0/898 محاسبه گردید و برای تحلیل آماری داده ها از شاخص های آماری توصیفی شامل جداول فراوانی، میانگین، انحراف معیار و آمار و از آزمون t تک نمونه ای برای تحلیل سوالات پژوهش استفاده شده که با استفاده از نرم افزار SPSS بر روی داده ها انجام پذیرفت. نتیجه آزمون نشان می دهد که مدیریت آموزش الکترونیک از نظر نظارت و کنترل بر نظام آموزشی و اطلاعات، در ارتقاء اثربخشی مدیریت تاثیر دارد. همچنین مدیریت آموزش الکترونیک از نظر جمع آوری سریع بازخوردها، کاهش هزینه و زمان، فراهم نمودن فرصت های آموزشی یکسان برای عموم، از نظر افزایش سرعت در توسعه و پیشرفت، در ارتقاء اثربخشی مدیریت تاثیر دارد

مدیریت الکترونیکی، اموزش الکترونیکی، نظام آموزشی، فناوری اطلاعات، اثربخشی مدیریت