اموزه های از منطق الطیر عطار نیشابوری با نگاهی به اندیشه های ویلیام گلسر بر بستر مکتب مدیریت اقتضایی (استعاره های نظریه رهبری)

برای درک بهتر تحولاتی مدیریتی ورفتارهای سازمانی می توان از تحلیل گفتمان سازمانی به خصوص تحلیل استعاره و رمز دبهره برد. تحلیل صحیح استعاره ها و در محیط های سازمانی منجر به پیدایش درکی بهتر از مسائل یک سازمان و عملکرد مدیران و کارمندان ان خواهد شد. استعاره ها، از دل فرهنگ و جامعه انسانی خارج می شوند و برای درک آن باید به دل فرهنگ جامعه، نفوذ و دخالت کرد. نظریه های جدید مدیریت، نظریه های مکانیکی صرف نیستند که فقط و صرفا با تحصیلات آکادمیک بتواند راهگشای مدیران باشد. بلکه در دنیای کنونی که همه چیز به سرعت در حال تحول و رو به جلو است، مدیر و سازمانی موفق می شود که با فرهنگ جامعه خود آشنا باشد و برای این منظور چارهای جز نگریستن به آثار بزرگ منظومه ی پهناور ادبیات مان نداریم. یکی از موتیف ها و شاید بتوان گفت برجسته ترین مضمون در فرهنگ و ادبیات ما، اصطلاح رهبری می باشد که به مضامین و عناوین مختلف به جرأت می توان گفت مشغولیت ذهنی تمامی بزرگان ادب پارسی بوده است که در متون تعلیمی در باب آیین پادشاهی و لشکرداری و تربیت جانشین و امثالهم و در اسطوره و شعر عرفانی در قالب استعاره های چون پیر، راهبر و ره رو، خضر و سیمرغ، از آن صحبت شده است. این مقاله با نگاه به مکتب اقتضایی مدیریت و نظریه های رفتاری دکتر ویلیام گلسر و آموزه های سیمرغ عطار در منطق الطیر، به تحلیل کیفی برقراری روابط و تعاملات انسانی که منجر به رسیدن به اهداف شخص و سازمان می شود، می پردازد.

Keywords:

تئوری انتخاب , نگرش اقتضایی , رهبری , کنترل بیرونی , جهان کیفی ذهن , سیمرغ عطار