گوهر غلامعلی شکراله زاده اعرابی - کارشناس ارشد ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

رویکرد حمل و نقل یکپارچه یکی از راهبردهای حمل و نقل پایدار است که با هدف کاهش ناهماهنگی و فاصله موجود در نظام مدیریت خدمات حمل و نقلی پیشنهاد شده است. در این رویکرد سه هدف اصلی تکمیل و تشدید اثرات ناشی از اقدامات بخشی و جزیره ای، تامین کننده مالی خدمات حمل و نقلی، و ایجاد مقبولیت عمومی برای پذیرش سیاست های حمل و نقل پایدار همزمان تامین می گردد. شهرنشینی بی رویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری از شهرهای کشورباعث به وجود آمدن پدیده هایی همچون حاشیه نشینی، زاغه نشینی، تکدی گری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاری های فرهنگی شده و واز همه مهمتر مشکلات زیادی را در نحوه ارایه خدمات حمل و نقلی پدیدار ساخته است. یکی از ستون های اصلی آنچه توسعه پایدار نامیده می شود ایجاد سامانه ترابری پایدار است. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر راهکارهای زیست محیطی حمل و نقل شهری با تاکید بر مسیله آلودگی در شهرها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد از سیاستهای مدیریت شهری آنچه بیشتر مورد توجه است ضرورت آموزش و تدوین فرهنگ ترافیک به عنوان راهکار اصلی مشکل ترافیک شهر است که به برنامه ریزی شهری کمک خواهد کرد. همچنین امروزه با رشد فیزیکی شهرهای بزرگ و افزایش سفرهای درون شهری، مسیله حمل و نقل و دستیابی به یک الگوی مطلوب توسعه فضایی مبتنی بر حمل و نقل عمومی محور، اهمیت بسزایی دارد. در این راستا شناخت محدودیت های ساختاری-کارکردی شهرها در زمینه توزیع فضایی کاربری ها، خدمات و جمعیت، نحوه ایجاد تعادل بین ظرفیت های اقتصادی، اجتماعی و کالبدی شهر با پتانسیل های حمل و نقل، می تواند به راهبردهای توسعه فضایی مطلوب رهنمون سازد.

حمل و نقل شهری، توسعه حمل و نقل شهری، آلودگی در شهرها