رضا جعفری - دانشجوی کارشناسی ،مکانبک، پدافند هوایی خاتم الانبیا، تهران ، ایران

کنستانتین تسیولکوفسکی روسی، پدر علوم راکتی، اولین کسی بود که اصول راکتهای پیشـران مـایع را در کتـاب خـود تحـت عنـوان تحقیـق وبررسی پیرامون فضای بین سیاره ای با استفاده از وسایل عکس العملی، در سال ۱۸۹۶، مطرح کرد. سالها بعد و بر پایه همین تیوریهـا بـرای اولـین بار رابرت گودارد آمریکایی در ۱۶ مارس ۱۹۲۶، یک راکت سوخت مایع را آزمایش کرد که توانست طی ۲/۵ ثانیه پرواز، حـدود ۴۰ پـا از زمـین بلند شودموشک ویدر جنگ جهانی دوم اولین نمونه عملیاتی و کاربردی یک راکت پیشران مایع به عنوان موتور یـک موشـک بـود. سـوخت ایـن راکت ساده، الکل و ماده اکسیدکننده آن، اکسیژن مایع بودآغاز عصر فضا را میتوان به نوعی محصول پیشرفت بشر در طراحی و تولیـد موتورهـای سوخت مایع دانست. اولین پرتابگرهای شوروی و آمریکا همه از موتورهای سوخت مایع استفاده می کردند. این نوع موتورها از فناوری طراحـی وساخت بسیار بالایی برخوردار بودند. آنها معمولا از دو جز تفکیک شده اکسیدکننده و احیاشونده مایع، به عنوان پیشران استفاده مـی کننـد. امـروزه موتورهای سوخت جامد تا حد زیادی جای موتورهای سوخت مایع را گرفته اند. در این تحقیق پیرامون اجزا و عملکرد موتور های پیشـران مـایع و همچنین انواع موتور های پیشران مایع با انضمام پرداختن به معایب و مزایای موتور های سوخت جامد و مایع ، بحث خواهیم کرد.

موتور ، پیشرانه ، سوخت جامد، پیشران مایع