اثر تغییر کاربری اراضی بر مقدار کربن آلی خاک و واکنش خاک

خاکهای جنگلی به علت دارا بودن مواد آلـی زیـاد و سـاختمان مناسـب همواره مورد توجه بوده است . ولـی تغییـر در مـدیریت و کـاربری آنهـا و اعمـال خـاک ورزی، تــأثیر زیـادی بــر مقـدار مـادة آلــی خـاک و دیگــر ویژگیهای شیمیایی، فیزیکی و بیولـوژیکی آنهـا مـی گـذارد . در ایـران، مراتع و جنگلها به طور اعم در مکان هایی واقع شـده انـد کـه از تـوان تخریب بالایی برخوردارند . خاک این مناطق طی سال های متمادی همراه با گونه های بومی استقرار یافته و بازده طبیعی خود را داشته است ( اگرچه همین بازده هم از حدود عرف بین المللی کمتر اسـت ) ، امـا بـا عملیـات خاک ورزی از حالت طبیعـی خـارج شـده و بـه شـدت تخریـب گشـته و کمترین بازده را نیز نخواهد داشت (2) چون مادة آلی خاک نقش مهمـی را در فراهمی عناصر غذایی و پایداری خاک دانه های خـاک ایفـا مـی کند، با کاهش آن، باروری خاک نیز کاهش می یابد (4) ایـن تحقیـق در راستای بررسی اثر تغیی ر کاربری اراضی بـر مقـدار کـربن آلـی و واکـنش خاک صورت گرفته است .