بررسی فقهی و حقوقی تلقیح مصنوعی

تلقیح مصنوعی در اصطلاح عبارت از این است که زن را با وسایل مصنوعی و بدون اینکه نزدیکی صورت بگیرد، آبستن کنند؛ هدف از این پژوهش بررسی فقهی و حقوقی پدیده جدید تلقیح مصنوعی و بدست آوردن احکام آن با روش توصـیفی-تحلیلـی اسـت.پس از بررسـیهای بـه عمـل آمـده، بدسـت آمـد کـه: تلقـیح مصـنوعی سـه صـورت دارد:الف- تلقیح با نطفه شوهر: فقهای شیعه و غالب فقهای اهل سنت این نوع تلقیح را با رعایت شرایطی مشروع میدانند.. ب- تلقیح با نطفه غیر شوهر: غالب فقهای امامیه و اهل سنت این صورت را حرام میدانند.اما در صورت تولد چنین فرزندی در مورد نسبش میان فقها و حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد. ج- انتقال جنین از رحمـی بـه رحـم دیگر: این صورت خود دارای سه صورت است: الف- صورتی که در آن نطفه مرد در رحم همسر دوم قرار داده میشود. اکثریت فقهای شیعه و سنی ایـن صـورت را جـایز میدانند. ب- صورتی که در آن نطفه مرد در رحم زن بیگانه قرار داده میشود: جواز این صورت در میان فقهای امامیه اختلافی است؛ در مقابل فقهـای عامـه همگـی قایـل بـه حرمت این قسم هستند. ج- صورتی که در آن تخمک زن بیگانه به همسر تزریق میشود و آنگاه شوهرش از راه شرعی با او آمیزش کنـد. کسـانی کـه صـورت دوم را جـایز میدانستند، این صورت را نیز جایز می دانند. و کسانی که صورت دوم را جایز نمی دانستند این صورت را نیز جایز نمیدانند.

Keywords:

تلقیح مصنوعی , رحم جایگزین , نسب