علی قاسمی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مفید قم
منصوره دلیلی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مفید قم

در این پژوهش سعی بر آن بود که به انواع نگرش های موجود بر موانع فرهنگی مجازات های جایگزین حبس و راهکارهای متناسب و منطبق با موانع مزبور دست یابیم. از جمیع مباحث می توان موانع فرهنگی را به دو دسته عمده تقسیم نمود: دسته اول مربوط است به قضات سنت گرا و دسته دوم مربوط است به نگرش حبس گرایانه مردم. در رابطه با دسته اول، حقوقدانان اعتقاد دارند که قضات با توجه به نوع آموزشی که در دانشگاه ها یا حوزه ها دیده اند، ارزش و اعتبار ویژهای برای مجازات حبس قایل هستند و به سودمند بودن و اثربخشی مجازات حبس اطمینان بیشتری دارند. اما در رابطه با دسته دوم باید گفت از آن جایی که مردم علم و آگاهی کافی نسبت به قوانین و مقررات، از جمله مجازات های جایگزین حبس نداشته و در ذهن اغلب آنها مجازات حبس به عنوان اولین مجازات تداعی می گردد؛ در نتیجه قاطبه مردم تمایل به کیفرهای خشن و سالب آزادی دارند از این رو قضات نیز متاثر از این تفکر به صدور حکم به مجازات سالب آزادی می پردازند. اما راهکارهای موانع فرهنگی مجازات های جایگزین حبس به این شرح بیان می گردد. -۱فرهنگ سازی اختصاصی قضات-۲ تشویق قضات از طریق معرفی آنها به عنوان قاضی نمونه به سایر همکاران و در رسانه های جمعی و قایل شدن امتیازاتی از جمله اعطای مرخصی و افزایش حقوق -۳ فرهنگ سازی عمومی-۴ توجه به سرمایه فرهنگی همچون مدارک تحصیلی، مدارک کسب و کار، مهارتهای تجربی و رفتاری سبب می شود تا هم مجازات های جایگزین حبس بیش تر صادر گردند و هم عامه مردم برخورد بهتری با روبه رو شدن با صدور آن مجازات ها داشته باشند.

قضات،مجازات جایگزین حبس، موانع فرهنگی،اجرای مجازات