بررسی کاهش میزان گوگرد کنسانتره‌ منتیتی کارخانه تغلیظ سنگ ‌آهن همدان

در این تحقیق، امکان کاهش گوگرد موجود در کنسانتره نهایی آهن واحد تغلیظ باباعلی همدان مورد بررسی قرار گرفت. وقتی کانسنگ ورودی به کارخانه از معدن گلالی خوراک‎دهی می‌شود، مقدار گوگرد در کنسانتره نهایی بالاتر از حد مجاز است و در برخی شرایط، عیار آن از 3/2درصد نیز تجاوز می‌کند. بررسی‎ها  نشان داد که حدود 47درصد گوگرد موجود در خوراک کارخانه، به کنسانتره نهایی آهن راه می‌یابد و منبع اصلی آن، کانی سولفیدی پیروتیت و به‎مقدار جزیی، کانی‌ پیریت درگیر در ابعاد بزرگ‌تر از 75 میکرون است. آزمایش‌های مغناطیسی اولیه انجام‎گرفته با استفاده از دستگاه دیویس تیوب نشان داد که با کاهش شدت میدان مغناطیسی و خردایش بیشتر، 32 درصد از گوگرد موجود در کنسانتره ‌حذف و عیار گوگرد در کنسانتره به 7/1درصد می‌رسد. ولی در این شرایط، آهن بیشتری هدر می‎رود. در ادامه، آزمایش‌های شناورسازی کانی‌های سولفیدی در شرایط مختلف با استفاده از فلوتاسیون انجام گرفت. نتایج آزماش‌ها نشان داد که مقدار مصرف کلکتور، فعال‎کننده و واکنش بین آنها، بیشترین تاثیر را در فلوتاسیون پیروتیت از کنسانتره منتیتی دارند. شرایط بهینه آزمایش‌ها در حضور 1100 گرم برتن کلکتور پتاسیم امیل گزنتات، 200 گرم بر تن فعال‌کننده‌ سولفات مس، pH=6، درصد جامد فلوتاسیون 45درصد و ترکیب کف‌ساز MIBCو A65( با نسبت مساوی) به مقدار 130 گرم برتن حاصل شد که در این شرایط بیش از 98 درصد گوگرد از کنسانتره منتیتی حذف شده و عیار گوگرد از 3/2درصد در کنسانتره اولیه به 04/0 درصد کاهش یافت.

Keywords:

کنسانتره‌ی منتیتی , گوگرد , فلوتاسیون , پیروتیت