سید مهدی زهرائی - دانشیار،دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران
محمد داودی - کارشناس ارشد سازه،مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر
سهیل منجمی نژاد - استادیار،دانشکده مهندسی عمران،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

استفاده از جداساز لرزه ای برای طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله به یکی از موثرترین روشهای طراحی لرزه یا بدل شده است سیستم جداساز لرزه ای با بوجود اوردن تغییر مکان زیاد در خودباعث افزایش زمان تناوب کلی سازه شده که این امر موجب کاهش نیروهای زلزله وارد بر اجزای سازه می شود که در نتیجه نیروهای اعضا و نیز تغییر مکان نسبی سازه کاهش می یابد. به دلیل ماهیت و مکانیزم رفتاری جداسازی لرزه ای که بوجود اوردن تغییر مکان در خود می باشد استفاده از این نوع سیستم تمهیدات ویژه خود را نیز می طلبد به عنوان مثال سیستم جداساز لرزه ای باید بتواند در اطراف خود فضای کافی برایتغییر مکان داشته باشد تا با بوجود اوردن مقدار انعطاف پذیری لازم عملکرد مطلوبی در زلزله های بزرگ داشته باشد و یا عملکرد سیستم جداساز درحالتی بهینه خواهد بود که مقدار پریود زمان تناوب اصلی سازه مقادیر بزرگی نداشته باشد تا مکانیزم جداساز لرزه ای با افزایش زمان تناوب سازه موجبات کاهش نیروها را افزایش دهد.