نقش تعدیل کننده نحوه گذراندن اوقات فراغت در رابطه بین تعارض کار- خانواده و استرس ادراک شده در زنان شاغل

با توجه به تأثیر مسئولیت های زنان در محیط کار و خانواده در افزایش استرس ادراک شده، هدف از پژوهش بررسی نقش تعدیل کننده نحوه گذراندن اوقات فراغت در رابطه تعارض کار- خانواده و استرس ادراک شده در زنان شاغل بود. روش: روش پژوهش اکتشافی از نوع همبستگی، جامعه آماری شامل ۷۲۲ نفر از زنان شاغل در شهرداری منطقه ۵ تهران در سال ۱۳۹۸ و گروه نمونه شامل ۱۸۳ نفر بود که به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های تعارض کار- خانواده کارلسون و همکاران (۲۰۰۰)، اوقات فراغت (جعفری، ۱۳۹۵) و استرس ادراک شده کوهن (۱۹۸۳) بود. داده ها از طریق روش های آماری توصیفی و تحلیل مسیر با استفاده از روش لیزرل تحلیل گردید. یافته ها: براساس نتایج، بین تعارض کار- خانواده و استرس ادراک شده رابطه مثبت معنی داری بین تعارض کار- خانواده و استرس ادراک شده با فعالیت فیزیکی، انجام کارهای ناتمام، ارتباط اجتماعی، ارتباط باطبیعت، فعالیت های هنری و تماشای تلویزیون ارتباط منفی معنادار وجود دارد. نتیجه تحلیل رگرسیون نشان داد اوقات فراغت توان تعدیل رابطه بین تعارض کار- خانواده و استرس ادراک شده را دارد. نتیجه گیری: اجرای فعالیت های فراغت می تواند از تأثیرات مخرب تعارض کار- خانواده بر استرس ادراک شده پیشگیری نماید.

Keywords:

استرس ادراک شده , اوقات فراغت , تعارض کار- خانواده