طبقه بندی تناسب کیفی اراضی برای گندم در منطقه خدابنده استان زنجان

روند افزایش جمعیت و بالا رفتن سـطح اسـتانداردهای زنـدگی باعـث تقاضای بیشتر به مواد غذایی گردیده است. کسـب آگـاهی و شـناخت پتانسیل و محدودیت های اراضی جهت نیل به تولید بیشتر و به دنبـال آن تأمین نیاز غذایی جمعیت رو به رشـد جو امـع بشـری مـی توانـد در طراحی سیاست ها و ارائه راه کارهای متناسب به منظور استفاده بهینـه از منابع طبیعی مؤثر واقع گردد. عدم استفاده صحیح از منابع طبیعـی و اعمال روشهای نادرست مدیریتی سبب تخریـب منـابع گردیـده و در نتیجه باعث کاهش تولیـد محصـول خواهـد شـد. بـرای جلـوگیر ی از تخریب منابع طبیعی و حفـظ پتانسـیل تولیـد آن بایسـتی روش هـای صحیح مدیریتی اعمال گردد که یکی از ایـن روش هـا تعیـین تناسـب اراضی برای بهره وریهای خاص می باشد (4) این روش به کارشناسان کمک می کند که منابع اراضی کشور را شناسایی و قابلیت آنها را برای انواع بهره وریهـا را بررسـی نماینـد(3 ). مطالعـات تناسـب اراضـی بـا استفاده از خصوصیات اراضی و تطبیق آنها با جداول نیازهـای رویشـی گیاهان انجام می گیرد ).6) در این راستا ارزیابی کیفـی تناسـب اراضـی برای محصول گندم در اراضی شهرستان خدابنـده در سـطح 189580 هکتار به روش پارامتر یک ( ریشـه دوم ) انجـام و کـلاس هـای تناسـب اراضی تعیین گردید .