علی قره داغی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مریم سیدمیرزایی - کارشناسی ارشد مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران، ایران.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدبر بهبود کیفیت زندگی زنان آسیب دیده از پدیده خیانت صورت پذیرفت. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان آسیب دیده از پدیده خیانت همسر مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرج در بهار ۱۳۹۶ بودند، که ۳۰ زن که در نمرات کیفیت زندگی پایین بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. آزمودنی های گروه آزمایش ۹ جلسه در برنامه گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و در دو سطح آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون لوین، کلموگروف - اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین آزمودنی های گروه آزمایش که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند و گروه کنترل که هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند از نظر کیفیت زندگی و مؤلفه های سلامت جسمی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و محیط زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد ( 0/ 01>p). نتایج حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کیفیت زندگی زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی همسر مؤثر است.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، کیفیت زندگی، رابطه فرازناشویی