اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکشی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکشی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران دارای فرزندمبتلا به اختلال نارسایی توجه بیش فعالی است. طرح پژوهشی حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همرا با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر مادران دارای فرزند با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی که در سال ۱۳۹۷ به کلینیک های روان شناسی و روان پزشکی شهر اهواز مراجعه کردند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی، ۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵نفر) قرار گرفتند. مداخله شامل ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود که تنها به گروه آزمایش ارائه شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان (CERQ) و خودکشی بک استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و با روش چند متغیری کوواریانس (مانکوا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بودند.

Keywords:

افسردگی , راهبردهای شناختی تنظیم هیجان , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد