رضا کنعانی - کارشناس شهرداری باقرشهر
حسین ذاکری مهربانی - کارشناس شهرداری باقرشهر

تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان طی سده های اخیر به ویژه در زمینه ی افزایش جمعیت، گسترش شهرنشینی، توسعه راه های ارتباطی، افزایش اوقات فراغت و بهبود رفاه اجتماعی، منجر به توسعه ی گردشگری شده است. در این میان، گردشگری روستایی جزئی از صنعت گردشگری است که می توان نقش عمده ای در توانمندسازی مردم محلی و تنوع بخشی به اقتصاد از طریق رونق صنایع دستی و صنایع بومی محلی با سایر بخش های اقتصادی ایفا نماید. در کنار گردشگری که نقش موثری در توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی و منطقه ای دارد، صنایع دستی نیز می تواند مکمل بعضی از جاذبه های تاریخی و گردشگری بحساب آید. بنابراین گردشگری یکی از صنایع مهمی است که در دهه های اخیر از جایگاه ویژه ای در توسعه اقتصادی برخی کشورها برخوردار بوده است. این صنعت علاوه بر درآمدزایی و ارز آوری، در اشتغال زایی و تبادل فرهنگ ها، سهمی در بین فعالیت های اقتصادی جهان از جمله صادرات به خود اختصاص داده است. دستی به آن گروه از صنایع گفته می شود که مهارت، ذوق و بینش انسان در تولید آن نقش اساسی دارد. به موجب تعریف دیگری، صنایع دستی به آن رشته از صنایع اطلاق می گردد که تمام یا قسمتی از مراحل ساخت فرآورده های آن با دست انجام گرفته است. و در چارچوب فرهنگ و ذوق و هنر انسان های هر منطقه و با توجه به میراث های قومی آنان ساخته می شود و جدیدترین تعریفی که از صنایع دستی ارائه شده، چنین است: صنایع ستی به مجموعه ای از «هنر صنعتها» اطلاق می شود که عمدتاً با استفاده از مواد اولیه بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید، به کمک دست و ابزار دستی، موجب تهیه و ساخت محصولاتی می شود که در هر واحد آن ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده، به نحوی تجلی یافته و همین عامل، وجه تمایز اصی این گونه محصولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه ای می باشد.

صنایع دستی، اقتصاد روستایی ، گردشگری