سیدیوسف رسولی - استادیار دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید ایزپناه یاسوج

هدف : این پژوهش با هدف مقایسه راهبردهای حل مسئله در افراد معتاد و غیرمعتاد انجام شد. روش: این پژوهش توصیفی، از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان معتاد و غیر معتاد شهرگچسارن بود.نمونه آماری 80 نفر بود (شامل 40 مرد معتاد و 40 مرد غیرمعتاد). جهت انتخاب نمونه افراد معتاد، از روش نمونه گیری تصادفیخوشه ای استفاده شد و جهت انتخاب نمونه افراد غیر معتاد، از روش نمونه گیری تصادفی ساده (از میان همراهان، نزدیکان وبستگان افراد معتاد مراجعه کننده به مراکز) استفاده شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه سبک های حل مسأله کسیدی و لانگ (1996)بود. داده ها از طریق آزمون T مستقل تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین سبک های حل مسأله (بجز سبک های حل مسأله خلاقیت و گرایش) در افراد معتاد و غیر معتادتفاوت معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: می توان گفت که افراد معتاد در رویارویی با مسائل و مشکلات طبیعی زندگی از راهبردهای حل مسأله مناسببرخوردار نیستند.

راهبردهای حل مسئله، اعتیاد، فرد معتاد، فرد غیرمعتاد