علی احمدپور - استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه محقق اردبیلی

یکی از رذایل اخلاقی که مداومت و تکرار آن سلامت جسمی، روحی ، آرامش و امنیت انسان را سلب و راه صعود به کمالاتمعنوی و قرب الی الله را مسدود و زمینه آلودگی روح و روان و سقوط انسان را رقم میزند، بدگمانی و سوءظن است. اگر در خانواده بین زن و شوهر، به طور مداوم اندیشه ها و افکار منفی حاکم باشد و تمام رفتارهای همسر را حمل بر بدی نمایند،بتدریج این افکار منفی بر آنها مسلط می شود و ناخودآگاه بخش عظیمی از توانایی های بالقوه و بالفعل خود را هدر میدهندو در نتیجه بی حوصله، افسرده و عصبی می شوند، همه چیز و همه کس در نگاهشان منفی، غم انگیز و ناامیدکننده خواهد بودو از زندگی هیچ لذتی نمی برند. پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصیفی و تحلیلی عوامل بدگمانی را که به فروپاشیخانواده می انجامد مورد بررسی قرار داده تا با پیشگیری از آن عوامل، اولین نهاد اجتماعی با انسجام قوی شکل پذیرد.یافته های تحقیق نشان میدهد که برخی از عوامل بدگمانی عبارتند از: بی بندوباری ها، مخفی کاری ها، بیماری های قلبی وروانی، تحریک اطرافیان، اعتیاد به مواد مخدر، خوشگذرانی های دوستانه و مجردی، توقعات بی جا، جهالت، لجبازی،سخت گیری در لغزش ها، چشم وهم چشمی و ضعف اعتقادی.

بدگمانی، روابط زوجین، عدم اعتماد، فروپاشی خانواده